به گزارش خبرگزاری خط سوم هنر به نقل از خبرگزاری صبا، مهدی یزدانی مدیرعامل سابق موسسه رسانه‌های تصویری در پاسخ به این پرسش که چرا به سراغ اکران آنلاین توسط پلت فرم‏‌ها رفته است، گفت:  اکران آنلاین توفیقی بود که از قبل برای آن برنامه‌ریزی نشده بود. یعنی اگر کسی در گذشته یا قبل از شروع کرونا از این پلتفرم‌ها یا دست‌اندرکاران سینمای ایران درباره اکران آنلاین می‌‏پرسیدند کسی صحبت، طرح یا پیشنهادی نداشت. پلتفرم‌‏ها آمادگی این را داشتند که اگر زمانی پیشنهاد اکران آنلاین وجود داشت با برنامه‌ریزی فنی، تقویت و توسعه زیرساخت‏‌هایشان به این مهم برسند.

وی افزود: وقتی این بحث در دوران کرونا مطرح شد و اکران آنلاین به شکل جدی درآمد، مسئولان فنی پلتفرم‌ها به صورت شبانه‌روزی سیستم را آماده کردند. سیستم نیاز به برنامه‌ریزی و آماده‌سازی داشت. اینگونه نبود که شب تصمیم به اکران آنلاین بگیرند و صبح این کار صورت بگیرد. با توجه به زیرساخت‏‌هایی که وجود داشت برای به روزرسانی و نمایش آنلاین سه هفته شبانه‌روز جوانان متخصص برنامه‌نویس کار کردند تا زمانی که اکران آنلاین قرار شد اتفاق بی‏فتد پلتفرم‌ها دچار مشکل نشوند.

مدیرعامل سابق موسسه رسانه‌های تصویری با اشاره به اینکه زمانی که بحث اکران آنلاین جدی شد، سازمان اوج با فیلم «خروج» اعلام آمادگی کرد، توضیح داد: این موضوع هم برای سینما، هم برای مردم و هم برای پلتفرم‌ها در شرایط قرنطینه عجیب و غریب کرونایی فرصت خوبی بود. چراکه اکران آنلاین در هیچ کجای دنیا به این شکل تجربه نشده بود و آیین‌نامه‏ و مقررات خاصی نیز نداشت. بنابراین برای اینکه نظمی در آینده داشته باشیم، به طور طبیعی با توافقی بین پلتفرم‌ها و صاحبان آثار توافقاتی شکل گرفت که چند درصد را سهم صاحب اثر و چند درصد را سهم پلتفرم بدانیم و قیمت بلیط چه مقدار باشد.

تلویزیون تا مدت‌ها پس از اکران آنلاینِ «خروج» تیزر آن را پخش نکرد

یزدانی ادامه داد: برای «خروج» این امید که از تبلیغات تلویزیونی استفاده شود، وجود داشت. چراکه این فیلم، فیلم ارزشی و از فیلم‌های مطرح جشنواره و کار ابراهیم حاتمی‌کیا بود. بنابراین قطعا تلویزیون نمی‌بایست در مقابل نمایش تبلیغات این فیلم مقاومتی می‏‌کرد اما متاسفانه مدت‌ها بعد از اکران آنلاین تلویزیون تیزرهای «خروج» را پخش نکرد. همچنین تیزر زمانی پخش شد که زمان و جای مناسبی نبود و بنابراین دیده نشد. از سوی دیگر پلتفرم‏‌ها بیکار ننشستند و از ظرفیت‌های تبلیغاتی خود در فضای مجازی و محیط شهری استفاده حداکثری کردند. مردم نیز مطلع شدند که می‌توانند با مراجعه به پلتفرم‏‌ها بدون تاخیر و دردسر فیلم‌های روز را ببینند. ما این نگرانی را داشتیم که مردم در اولین برخورد با پلتفرم‌ها با مشکلات عجیب و غریب فنی روبرو شوند و نتوانند به راحتی و سهولت فیلم مورد علاقه خود را ببینند. خوشبختانه با برنامه‌ریزی‌هایی که از قبل انجام شده بود این اتفاق نیفتاد و مردم به راحتی به پلتفرم‌ها مراجعه کردند و فیلم‌های روز را دیدند.

وی درباره واکنش‌ها نسبت به اکران آنلاین تاکید کرد: همزمان از روز اول و یا شاید ساعت‌های اول هجوم عجیب و غریبی آغاز شد که این طرح از پیش شکست خورده است به دلیل اینکه فیلم قاچاق و توزیع غیرمجاز شد و شبکه‌های قاچاق اقدام به توزیع فیلم کردند. یک عده‌ای نیز علاقه‌ای نداشتند این طرح موفق باشد که برخی از آن‌ها متوجه اشتباهشان شدند و حرفشان را پس گرفتند و عده دیگر نه. به دلیل اینکه به سرعت کپی غیرمجاز فیلم وارد بازار شد، شروع کردند نوشتن و گفتن اینکه این طرح شکست خورده است. در صورتی که من به یاد دارم حتی ۲۴ ساعت از شروع اکران نگذشته بود. این افراد این جو را راه انداختند. مساله قاچاق و نمایش غیرمجاز مساله جدی است که همزمان از همه ظرفیت‏‌هایی که پلتفرم‏‌ها داشتند، استفاده و برخوردهای خوبی هم از سوی سازمان‏‌های نظارتی شد.

پلتفرم‌ها قاچاق فیلم‌ها را پیگیری می‌کنند

مدیرعامل سابق موسسه رسانه‌های تصویری افزود: پلتفرم‌ها هم در این میان آسیب می‏‌بینند اما یک نکته‌‏ای درباره قاچاق وجود دارد. وقتی فیلمی قاچاق می‌شود شما در شبکه‌های مختلف تلویزیونی، ماهواره‌ای و انبوهی از سایت‏‌ها ممکن است آن را ببینید. یک رفتار سلبی داریم که مراجعه کردیم به پلیس تا برخورد شود. گاهی دزد پیدا می‌شود و اموال برمی‌گردد یا هر دو یا هیچ کدام. این موضوع هیچ وقت تمامی ندارد و هیچ کس نمی‌تواند بگوید چون پلیس و نیروی انتظامی داریم هیچ سرقتی صورت نمی‌گیرد. اینطور نیست و سرقت‌ها تمام نشدنی هستند. درباره قاچاق فیلم از اپلیکیشن‏‌ها دزدی صورت می‌گیرد و کسی که مال باخته است به مرجع انتظامی مراجعه و این مرجع موضوع را پیگیری می‌کند. پلتفرم‏‌ها این اقدامات را انجام داده‌اند.

یزدانی با اشاره به اینکه درباره قاچاق فیلم این‏گونه تصور می‌شود که یک فیلمی که در اکران آنلاین قاچاق شده است سرمایه‌اش نابود می‏‌شود، گفت: اینگونه نیست. شاهد آن نیز فیلم‌های در حال اکران آنلاین هستند که همزمان در عرض چند ساعت کپی غیرمجاز آن می‌آید. اساسا کسی که عادت به دیدن یا خریدن فیلم قاچاق و دزدی دارد، به فرض که همه راه‌های سرقت را نیز بسته شود باز هم حاضر نیست هزینه خرید محصول اورجینال را بپردازد. شبکه‌های ماهواره‌ای زیادی وجود دارند که شاید این فیلم را پخش کنند.

کسانی که عادت به دیدن فیلم از مجاری غیرقانونی دارند مخاطب ما نیستند

وی ادامه داد: شما ببینید مخاطب این شبکه‌ها چه کسانی هستند. یک شبکه یکی از فیلم‌هایی را که روی پلتفرم‌ها یا پرده سینماها در حال پخش هستند، پخش می‌‏کند. بین فیلم تبلیغ انواع کالاهای بی اصالت درباره رنگ مو، لوازم آرایشی و بهداشتی را پخش می‌کنند. یعنی اگر کسی بخواهد سرفرصت فیلمی را ببیند هر ۲۰ دقیقه یکبار باید تبلیغات را نیز ببینید. این شبکه‌‏ها راه‌اندازی شده اند تا به بهانه این فیلم‌‏ها تبلیغات خود را نشان بدهند و کالاهای بی‌اصالتشان را بفروشند و مثل بقیه کارشان را انجام بدهند. آن مخاطبان، مخاطب نمایش قانونی نیستند. کسانی هم که در فضای مجازی عادت به دیدن فیلم از مجاری غیرقانونی دارند نیز مخاطب ما نیستند.

مدیرعامل سابق موسسه رسانه‌های تصویری خاطرنشان کرد: به شکل آماری بخواهم بگویم اگر فرض کنیم در شرایط عادی بدون هیچ کپی غیرمجازی عدد ۱۰۰ را درآمد درنظر بگیریم؛ تمام فضای دزدی و قاچاق از ۱۵ عددش کمتر است و تاثیرش به اندازه هیاهوی رسانه‏‌ای آن نیست. بخشی از هیاهوی رسانه‌‏ای تبلیغات کسانی هستند که از این بازار نفع می‌برند و خواسته یا ناخواسته فضای غیرمجاز را تبلیغ می‏‌کنند. در واقع به آگاهی مردم می‌رسانند که فضای دیگری هست که شما می‌توانید بدون پرداخت حقوق صاحب اثر فیلم را ببینید. عده‌ای هم برای افرادی که به دنبال قاچاق هستند تبلیغات مجانی می‏‌کنند. نمی‌گویم باید نادیده‏‌شان گرفت بلکه باید با آن‌ها مقابله و مبارزه و از همه ظرفیت‌های قانونی برای برخورد با آن‌ها استفاده کرد.

هر گونه قاچاق برعهده توزیع کننده است

یزدانی بیان کرد: به هر حال این یک موضوعی است که وجود دارد. البته با علم به این موضوع هم تقاضا برای نمایش اکران آنلاین از سوی صاحبان اثر وجود دارد و هم مردم برای تماشا این فیلم‌ها به شکل قانونی بلیت می‌خرند. این نشان می‌دهد مجموعه محاسبات کسانی که قصد اکران آنلاین دارند این بوده است که فضای قاچاق تاثیر آنچنانی ندارد. ضمن اینکه همین پلتفرم‌ها حقوق نمایش خانگی اکثریت این فیلم ها را خریده‌اند و اگر با ضرر و زیانی مواجه شود بیشتر متوجه خود پلتفرم‌ها است. پلتفرم‌ها هم برای احقاق حقوق خود تلاش می کنند. وقتی صاحب اثری یا تهیه‌کننده‏‌ای اثرش را واگذار کرده است و پولش را هم کامل گرفته است از این مرحله به بعد در این حوزه ضرر و زیان تکثیر غیرمجاز و هر گونه قاچاق برعهده توزیع کننده است. این توزیع کننده پیگیری‌ها و تلاش هایش را انجام می‌دهد تا خسارت را برگرداند و زیان را کمتر کند.

مساله پنهانی درباره فروش فیلم‌ها وجود ندارد

وی درباره شفافیت‌های مالی در حوزه اکران آنلاین مطرح کرد: مساله پنهانی درباره فروش فیلم‌ها وجود ندارد. ۸ فیلم در دو ماه اکران آنلاین شده و جزییات فروش آن‌ها به اطلاع صاحبان فیلم ها رسیده است. کسانی که بی حب و بغض کارشناس فروش و اکران هستند و صاحبان آثار و تهیه‌کنندگان می‏‌توانند در این زمینه قضاوت کنند. ما فیلمی به نام «خروج» داشتیم که در زمان جشنواره کارشناسان می‌گفتند امکان فروش ۵ تا ۶ میلیارد را در زمان عیدفطر یا نوروز داشته است.

این مدیر فرهنگی ادامه داد: در آخرین اظهارنظر یکی از کارشناسان گفت اگر فیلم «خروج» به جای اکران آنلاین، اکران سینمایی داشت ۱۰ میلیارد می‌فروخت. ما فرضمان بر عدد بیشتر است. در پلتفرم‌هایی که فیلم «خروج» اکران شده در حدود ۳ میلیارد تومان جمع فروش آن شده است و توافق با صاحب اثر این بود که چون اولین فیلم است ۱۰۰ درصد از عواید حاصل از فروش به ایشان پرداخت شود. ۳ میلیارد تومان یعنی کل مبلغ حاصل از فروش را به صاحب اثر پرداخت خواهد شد. فرض می‌کنیم این فیلم در شرایط عادی و در اکران سینمایی در عید نوروز یا عید فطر ۱۰ میلیارد می‌فروخت. اولا که برای ۱۰ میلیارد تومان فروش به زمان نیاز داریم. امکان اکران شبانه روزی در سینماها وجود ندارد و بنابراین محدودیت زمان داریم. این را هم حذف کنیم ۳۵ تا ۴۰ درصد از ۱۰ میلیارد تومان ۳ یا ۴ میلیارد تومن خواهد شد.

فیلم‌های کم مخاطب اگر به پلتفرم‌ها بیایند سرعت بازگشت سرمایه بیشتر است

به گفته یزدانی، صاحبان فیلم‏‌ها معمولا تا وصول مطالبات و جمع کردن پورسانت‏‌ها از سالن‏‌های سینما و پخش و در نهایت تسویه حساب با صاحبان آثار زمان طولانی طی می‌شود. اگر فرض شود فیلم عید نوروز اکران می‌شد هزینه‏‌های تبلیغاتی که عدد کمی نیست و در نظر گرفته نشود به گفته خود اهالی سینما در حالت عادی حداقل تا ۶ ماه طول می‌کشد تا تسویه حساب با فیلم انجام شود. شرایط برای فیلم «طلا» و باقی فیلم‌ها نیز همینگونه است.

وی تاکید کرد: فیلم‌هایی داریم که در گذشته اکران شده و فیلم‌های بدی هم نبوده‌اند منتهی با استقبال مخاطب به دلایل مختلف در اکران سینمایی مواجه نشده‌اند و کل فروششان ۲۰۰ میلیون تومان بوده است. یا فیلم دیگری که کار کارگردان‏ خوبی بوده و تیم خوبی هم داشته است و در نهایت ۱۵۰ میلیون تومان فروخته و ۵۰ تا ۹۰ میلیون دست صاحب اثر را گرفته است. فیلم‏‌های شبیه به این فیلم در پلتفرم‏‌ها چندین برابر این ارقام را توانستند بفروشند. فیلم‌هایی بوده‌اند که در نوبت اکران مانده‌اند و سینماها فیلم‌های پرفروش‌تر را ترجیح داده‌اند و این یعنی ۲ یا ۳ سال خواب سرمایه؛ اگر این فیلم در پلتفرم‌ها بیاید سرعت بازگشت سرمایه بیشتر می‏‌شود.

اکران آنلاین در شرایط فعلی اقتصادی‏‌تر است

مدیرعامل سابق موسسه رسانه‌های تصویری افزود: بنابراین این سرعت بازگشت سرمایه در شرایط امروز و تورم خیلی برای صاحبان آثار مهم و ملموس است. می‏توانی در نوبت اکران بمانی و فروش احتمالی بیشتری داشته باشی؛ اما هزینه خواب سرمایه ات را از کجا می توانی داشته چگونه محاسبه می کنی؟ پس اکران آنلاین در شرایط فعلی اقتصادی‏‌تر است. اگر فیلم های « تیغ و ترمه» یا «حکایت دریا» یا دیگر فیلم ها می‏خواستند صبر کنند؛ تا دوران کرونا تمام شود و بعد در نوبت اکران بمانند و درآمدشان را وصول کنند این موضوع شاید ۲ سال طول می‏کشید. در این فاصله این فیلم‏سازان ترجبیح دادند فیلم هایشان اکران آنلاین شود.

یزدانی تصریح کرد: این روش اقتصادی و عاقلانه است تا حداقل به اصل پولشان از محل اکران سریع‌تر برسند و سودشان بر اساس واقعیت‏‌های بازار و عرضه و تقاضا خواهد بود. نمی‌توانیم انتظار فروش عالی یک فیلم ضعیف را داشته باشیم و اینکه پا به پای یک فیلم قوی پیش برود. خیلی زود است که درباره اینکه فیلم‌های ضعیف که اکران آنلاین داشته‌اند و به نفعشان بوده است، قضاوت کنیم. باید مدتی بگذرد تا بشود قضاوت عادلانه‌ای داشت. کارشناسان تا به حال ارزیابی مثبتی از اکران داشته‌اند.

اکران آنلاین رقیب جدی اکران سینمایی نیست

وی در پاسخ به این پرسش که چرا برخی از تهیه‌کنندگان برتر سینما با جریان اکران آنلاین همراه نشدند و نظر مثبتی نسبت به آن ندارند، گفت: شاید دلیل مخالفت‌هایی که صورت می‏‌گیرد این است که اکران آنلاین رقیب جدی اکران سینمایی است. در صورتی که اینطور نیست. اکران آنلاین به کمک اکران سینمایی می‌آید. به چه صورت؟ به این صورت که فرض کنید ۱۰۰ فیلم تولید می‏‌شود و به صورت طبیعی ۵۰  فیلم فرصت اکران دارند. ۵۰ یا ۶۰ فیلم انباشته می‏‌شوند برای سال‌های بعد و مزاحمت‌هایی را برای اکران فیلم‌هایی که امکان فروش بیشتری دارند برای سینما و سالن‏‌های سینما خواهند داشت. در صورتی که در پلتفرم‌ها محدودیتی وجود ندارد و سالی ۱۰۰ فیلم را می‌شود به شکل آنلاین اکران کرد و سینماها فرصت بیشتری برای اکران فیلم‌های مورد علاقه خود خواهند داشت. در نهایت به نفع سینما و سالن‌های سینما است. همه نوع فیلمی را می‌توان در پلتفرم‌ها نمایش داد. می‌تواند فیلم پرفروش یا ضعیف داشته باشد و اکران سینمایی هم هیچ مزاحمتی برایش ندارد. به اندازه کافی تولید داریم که سالن‌های سینما بدون فیلم نمانند.

مدیرعامل سابق موسسه رسانه‌های تصویری ادامه داد: آن چیزی که در سینماها می‌گذرد، مصیبت‏‌های اکران است و مافیایی که برخی معتقدند وجود دارد. البته من اعتقادی به آن ندارم و وارد بحثش نمی‌شوم. این موضوع در اکران آنلاین مطرح نیست. در اکران سینمایی تقاضا بیش از امکانات است. تعداد فیلم‌ها بیش از سالن‌های سینما است. بنابراین شوراهای مختلفی باید تشکیل شود تا به شکل عادلانه این امکانات محدود مدیریت شود. اختلاف، سوتفاهم و مشکلات پیش می‌آید که امکانات به صورت عادلانه توزیع شده است یا خیر. در صورتی که توافقات در بازاری که عرضه و تقاضا نسبت متعادلی دارد و حتی امکان عرضه بیشتر از تقاضاست، اختلافات هم از نوع گفته شده به ندرت پیش می‌آید چون امکانات محدود نه محدودیت زمانی و نه مکانی داریم. قراردادها به انتخاب طرف قرارداد و پلتفرم قطعا داوری خواهد داشت که تاکنون یا وزارت ارشاد یا شورای داوری خانه سینما تعیین شده است.اگر به اختلاف یا ابهامی در نحوه اجرای قرارداد پیش بیاید به حکم حرف‌ه‏ای شناخته شده مراجعه خواهد شد. این هم به عهده طرفین است که این حکم‌ها را انتخاب کنند یا حکم سوم که مرجع قضایی است.

اکران آنلاین فرصتی است برای منافع متقابل سینما و پلتفرم‌ها

یزدانی تاکید کرد: از نظر من هر گونه دخالتی از سوی هر مرجعی که این روال طبیعی را بخواهد تغییر بدهد حتما موجب آسیب و مفسده خواهد بود. چه در زمینه تعیین قیمت بلیط و چه در زمینه مدت زمان نمایش یا پورسانتی که قرار است به طرفین تعلق بگیرد. این‌ها مسایلی است که در اکران آنلاین مشخص است و صاحب اثر فکرهایش را می‌کند و حالا یا برایش به صرفه است که با این شرایط فیلم را واگذار کند یا خیر. این در حالی است که حداقل ۵۰ پلتفرم در حال فعالیت هستند و انحصاری هم وجود ندارد. تولیدکنندگان امکان انتخاب دارند و شرایط عجیب و غریبی به آ‌ها تحمیل نمی‌شود. شاید سه یا چهار فیلم اول در فضای ابهام و غبارآلود آمدند و نیاز به توضیحات داشتند اما باقی صاحبان اثر امروز می‌توانند با چشم باز به سوی اکران آنلاین بیایند و تصمیم بگیرند. پلتفرم‌ها نه اصرار و نه اکراه به گرفتن فیلم‏‌ها دارند. اکران آنلاین فرصتی است برای منافع متقابل سینما و پلتفرم‌ها. هر چقدر سینما منافع بیشتری ببرند پلتفرم‌ها نیز منافع بیشتری می‌برند.

سالن‏‌های سینما در تبلیغات فیلم‌ها مشارکتی جدی ندارند

وی درباره تبلیغات نیز بیان کرد: سالن‏‌های سینما در تبلیغات فیلم‌ها مشارکتی جدی ندارند در صورتی که پلتفرم‌ها در تبلیغات فیلم‌ها مشارکت داشته‌اند. درست است که برندشان را نیز تبلیغ می‌کنند و البته این حق طبیعی‌شان است. تقویت برند باعث می‌شود به فیلم توجه بیشتری بشود. مخاطب پلتفرم‌ها اول انتخابشان فیلم و محتوای ایرانی است. کسانی که به این پلتفرم‌ها مراجعه می‏‌کنند اول می‌خواهند محتوای ایرانی را ببینند. چه بهتر تولیدات سینمای ایران باشد. هر چه این تولیدات بیشتر باشد و تنوع آن بیشتر هم به نفع پلتفرم‌ها است و هم موجب اشتغال زایی برای سینمای ایران و در نهایت به نفع مردم هست. این فرصتی را که پیش آمده است، باید قدر بدانیم. فرصتی است که برای سینمای ایران به وجود آمده است که هر چقدر انگیزه بیشتری بتوانیم برای این پلتفرم‌ها ایجاد کنیم که راهشان را پیدا کنند و سرمایه‌گذاری را ادامه بدهند به نفع سینما ملی خواهد بود.

مدیرعامل سابق موسسه رسانه‌های تصویری توضیح داد: ۸ تا ۹ میلیارد تومان مجموع فروش اکران آنلاین فیلم‌ها بوده است. سهم پلتفرم‌ها از این رهگذر کمتر از ۳۰ درصد است. این پلتفرم‌ها حدود ۴۰ روز در دو یا دو ماه و نیم گذشته هزینه تبلیغات محیطی کرده‌اند. به علاوه فضای مجازی که تقریبا روزی ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون هزینه این تبلیغات است. پلتفرم‌ها روی حق‌السهم که گرفته‌اند سود که نداشته‌اند هیچ یک رقمی هم برای تبلیغات گذاشته‌اند. این برای اینکه سینمای ایران حداقل در فضای شهری مورد توجه قرار بگیرد خوب است. اگر از ظرفیت تبلیغات تلویزیون بتوانند استفاده کنند که بهتر خواهد شد. اگر نه در محیط شهری که انواع و اقسام بیلبوردهای تجاری را می‌بینیم بیلبوردهای فرهنگی نیز دیده بشود.

پلتفرم‌ها هزینه در حال حاضر هزینه تبلیغات را می‌پردازند

یزدانی افزود: حتما به یاد اهالی منصف سینما است و می‌دانند برای رویداد ملی و مهمی مثل جشنواره ملی فیلم فجر که جشن سینمای ایران در ایام دهه فجر است هر سال برای گرفتن بیلبوردهای شهری با چه مشکلاتی مواجه است. این هزینه را در حال حاضر پلتفرم‌ها می‌پردازند و از این فرصت باید استفاده کرد. اینکه بگوییم این‌ها برند خودشان را تبلیغ می‌کنند، درست نیست. این فیلم‌ها برند خودشان را به شکل‌های دیگر می‌توانند تبلیغ کنند. چه بهتر که همراه با تبلیغ سینمای ایران باشد تا این منفعت جمعی در اقتصاد فرهنگ و هنر خاصه اقتصاد سینما هزینه شود. نباید اینگونه برداشت شود که از اکران آنلاین منفعت پلتفرم‌ها تامین می‌شود. پلتفرم‌ها در همه جای دنیا به دنبال این هستند که هر روز برنامه‌های جدید ارایه بدهند تا مخاطب را افزایش داده و یا شکل و دسته آن را تغییر بدهند.

وی تاکید کرد: اینکه در نوع فیلم‌ها، ژانر آن‌ها یا حتی در صفحه‌ای که بیننده باز می‌کند و می خواهد محتوا را انتخاب کند همه نیاز به سرمایه‌گذاری دارد و در اکران آنلاین نیز به همین گونه است. به همراه اکران آنلاین مخاطب جدید اضافه شده است اما ما تا مخاطب مطلوب یعنی اینکه به نقطه سر به سر برسیم، فعلا فاصله داریم. امیدواریم با زیرساخت‌های مخابراتی که در حال توسعه است این تعداد هر روز افزایش پیدا کند. دسترسی و ارزان بودن در واقع کمک کند تا مخاطب افزایش پیدا یابد. مخاطب پایدار ما را به سود می‌رساند و تا آن نقطه هنوز فاصله داریم.

پلتفرم‌ها مکمل سینماها هستند

یزدانی در پایان عنوان کرد: مساله مهم دیگری که در شرایط اقتصادی فعلی کشور مهم است این است که فرض کنیم که همه این هشت فیلم انتخاب خانواده‌ها باشد. این هزینه‌ای که یک خانوار چهار نفره برای دیدن دو فیلم در سینما باید در نظر می‌گرفت و به سینما می‌رفت، ۱۵ تا ۲۰ هزار تومان بلیط برای هر نفر باید تهیه، حداقل ۲۰ هزار تومان هزینه ایاب و ذهاب پرداخت و حداقل ۲۰ هزار تومان هم تنقلات مصرف می‌کرد. این مبلغ را در دو ماه ضرب کنیم ۲۰۰ هزار تومان می‌شود. همان خانوار ۲ فیلم مورد علاقه‌شان را با ۳۰ هزار تومان در پلتفرم‌ها می‌بینند. این اتفاق ملموس و محسوس است در شرایط اقتصادی فعلی علاوه بر مسایل بهداشتی و توصیه‌های در خانه ماندن. البته که این نوع اکران و دیدن جای تماشای فیلم در سالن سینما را نمی‌گیرد. پلتفرم‌ها چنین ادعایی ندارند و برای اینکه کسی دیگر به سینما نرود، تلاش نمی‌کنند. پلتفرم‌ها مکمل سینماها هستند. مردم می توانند با باز شدن سینماها هر زمان شکل نمایش را انتخاب و مراجعه کنند.