مدیر سینما «گلریز» از رویکردهای چندگانه در برخورد با سینماهای قدیمی در مدیریت شهری انتقاد کرد.

سینما گلریز واقع در محله یوسف‌آباد تهران یکی از قدیمی‌ترین سینماهای پایتخت است که قاسم مصیبی سرقفلی آن را سال ۱۳۵۵ به قیمت یک میلیون تومان خریداری کرده است، اما این سینما که سال ۱۳۸۳ در یک مزایده به قیمت حدود ۱۸۰ میلیون تومان به مالک جدید و فعلی‌اش فروخته شده، دچار مشکلاتی بین مالک و مستاجر است که گویا با ورود شهرداری منجر به پلمب هم شده است.

مصیبی درباره این سینمای قدیمی می‌گوید: سینما گلریز یکی از سالن‌های ویژه برای فیلم‌های کودکان شناخته می‌شد و حتی قرار بود شرکت «والت دیزنی» نمادهای خود را در این سینما نصب کند. البته پیش از آن به عنوان یکی از مراکز مهم در تئاتر بوده که تقریبا همزمان با ساخت در اواخر دهه ۳۰، توسط مصطفی و مهین اسکویی مرکز تئاتر «آناهیتا» می‌شود ولی بعدها که آن‌ها دیگر امکان ادامه فعالیت در اینجا را پیدا نکردند به سینما تبدیل شد و در سال‌های گذشته هم بانی تئاتر آزاد در ایران بوده است.

او ادامه می‌دهد: حدود ۶ سال است که با مالک ساختمان مشکل داریم و ایشان می‌خواهد اینجا را تخلیه کند، در حالی که ما پیش از انقلاب سرقفلی این سینما را خریده‌ایم و مالک، ملکیت را بدون سرقفلی خریده است. برهمین اساس تاکنون در پنج دادگاه توانسته‌ایم ادعا و درخواست ایشان را محکوم کنیم و این دعوای حقوقی مالک و مستاجر هر چه باشد، در نهایت در دادگاه‌های حقوقی رسیدگی می‌شود اما نکته اینجاست که شهرداری منطقه ۶ تهران به این ماجرا ورود کرده و شرایط را به گونه‌ای دیگر پیش می‌برد.

وی با تاکید بر اینکه سینما «گلریز» یکی از نمادهای محله یوسف‌آباد تهران است می‌گوید: اختلاف ما با شهرداری از آنجاست که وزارت ارشاد برای شهرداری تهران نامه‌ای نوشته بود که این سینما از کمیسیون بند ۵ اجازه فعالیت دارد و لازم است با آن همراهی شود. شهرداری تهران هم نامه‌ای برای شهرداری منطقه ۶ ارسال کرده و پرسیده که این سینمای زیر نظر وزارت ارشاد، چه شرایطی دارد؟ شهرداری منطقه پاسخ داده که این سینما برای ادامه فعالیت نیاز به تاییدیه آتش‌نشانی و برگه استحکام بخشی دارد. ما تاییدیه آتش نشانی را در اختیار داریم و تایید استحکام بنا را هم تحویل داده‌ایم که تاییدیه استحکام توسط کارشناسان رسمی و شرکت‌های ذیصلاح داده شده است، اما شهرداری ما را وادار کرد که یک نامه تاییدیه استحکام به‌روز داشته باشیم. به همین دلیل با پرداخت هزینه حدود ۵۰ میلیون تومانی توانستیم دوباره از یکی از شرکت‌های زیرمجموعه سازمان نظام مهندسی و ذیصلاح در این امر پس از چند روز بررسی و معاینه برگه استحکام بنا را به تاریخ ۱۱ بهمن امسال دریافت کنیم.

مصیبی می‌گوید: این تاییدیه طبق یک نامه رسمی برای شهرداری ثبت شده است و نمی‌دانم با این حال چرا شهرداری منطقه ۶ روز ۱۴ بهمن سینما را لاک و مهر کرد آن هم در زمانی که برای نمایش فیلم‌های جشنواره فجر آماده شده بودیم.

وی ادامه می‌دهد: گفته می‌شود همه این ساختمان‌ها باید زیر ذره‌بین قوانین جدید قرار گیرند، که اگر اینطور باشد همین وزارت ارشاد هم باید بسته شود چون ساختمان آن متعلق به قبل از سال ۷۰ است. اما اگر قرار است سینماهای قدیمی بسته شوند چرا (مسئولان شهری) جار و جنجال به راه می‌اندازند که سینماهای لاله‌زار به عنوان بخشی از فرهنگ شهر باید حفظ شوند و فعالیت کنند؟ چطور سینماهای متروکه تهران را می‌خواهند نگه دارند ولی با سینمایی که هزینه میلیاردی برای تعمیر و نوسازی آن انجام شده و وزارت ارشاد هم ۳۰۰ میلیون تومان کمک هزینه برای احیای آن صرف کرده اینطور برخورد می‌شود؟ سینما «گلریز» به معنای واقعی سالن سینما است ، نه مشابه سالن‌های نمایشی که این روزها در بناهای تجاری ایجاد می‌شود.

بنا بر این گزارش درباره تعطیلی این سینما که به طور قطع مشخص نیست آیا هدف نهایی مالک از درخواست تخلیه، تخریب آن است یا خیر، هفته قبل شهردار منطقه تهران با اشاره به اینکه «این ملک شخصی است و سرقفلی کل سینما و مغازه‌های آن در اختیار مالک نیست و در اختیار شخصی دیگر است»‌ گفته بود:‌ ملک توسط مالک اولیه به مالک بعدی فروخته شده و در حال حاضر بین سرقفلی‌دار و مالک اختلاف حقوقی جدی وجود دارد.به دلیل دعوای حقوقی دو طرف و نیز طرح شبهه در مورد استحکام بنا، استفاده از سینما نیز با چالش مواجه شده است و اخیرا معاون دادستان حکم قطعی تعطیلی این سینما را صادر کرده است.»

تورج فرهادی همچنین گفته بود:‌ «با وجود این‌که شرکت مشاور و یک شخص حقیقی استحکام بنا را تایید کرده‌اند، نظر نهایی این است که ایمنی ساختمان مخدوش است. این ملک براساس آیین‌نامه‌های قدیمی ساخته شده. از سوی دیگر، اکنون سومین ویرایش آیین‌نامه‌های زلزله نیز انجام شده و بر این اساس، استحکام بنا به دلیل این‌که بیش از ۵۰ سال از ساخت آن می‌گذرد قاعدتا با شرایط روز همخوانی ندارد، هرچند ضریب اطمینان خوبی برای آن در نظر گرفته‌اند.»