سی و ششمین دوره جوایز اسپیریت که به‌عنوان اسکار سینمای مستقل آمریکا شناخته می‌شود، اسامی نامزدهای امسال را اعلام کرد.

«هرگز، به‌ندرت، گاهی اوقات، همیشه» درامی درباره دختری نوجوان با هفت نامزدی پیشتاز در میان نامزدهای دریافت جوایز مستقل اسپریت شد. فیلم «میناری» که درباره زندگی یک خانواده مهاجر کره‌ای است نیز پس از آن بیشترین نامزدی را در ۶ بخش کسب کرد.

«هرگز، به‌ندرت، گاهی اوقات، همیشه» به کارگردانی الایزا هیتمن و «میناری» به کارگردانی لی آیزاک چانگ، در عین حال رقبای «بلک باتم مارینی»، «سرزمین آوارگان» و «اولین گاو» برای کسب جایزه بهترین فیلم هستند.

جوایز اسپیریت که از فیلم‌های مستقل هنری حمایت می‌کند شامل فیلم‌هایی می‌شود که با بودجه کمتر از ۲۲.۵ میلیون دلار ساخته شده باشند. به این ترتیب شماری از فیلم‌های مهم سال مانند «مَنک» دیوید فینچر، «۵ قطره خون» اسپایک لی و «محاکمه شیکاگو ۷» در این رقابت حضور ندارند.

امسال جوایز اسپریت برای نخستین بار شامل برنامه‌های تلویزیونی هم شده است و در این بخش سریال‌های «آمریکای کوچک» و «غیر ارتودکس» بیشتین نامزدی را کسب کردند.

در مجموع نتفلیکس با ۱۶ نامزدی پرافتخارترین تهیه کننده این فهرست بوده است.

جوایز اسپیریت که هر سال یک روز پیش از برگزاری مراسم جوایز اسکار برگزار می‌شده امسال به خاطر شیوع کروناویروس مانند اسکار عقب افتاد و ۲۲ آوریل برندگانش را معرفی می‌کند و این مراسم را از ای‌اف‌سی ۲۳ آوریل (۳ اردیبهشت) پخش می‌کند.

فهرست نامزدهای سینمایی چنین است:

بهترین فیلم بلند داستانی: «اولین گاو»، «بلک باتم ما رِینی»، «میناری»، «هرگز، به‌ندرت، گاهی اوقات، همیشه، و «سرزمین آوارگان»

بهترین کارگردان: لی آیزاک چانگ برای «میناری»، امرالد فِنِل برای «زن جوان امیدوارکننده»، الایزا هیتمن برای «هرگز، به‌ندرت، گاهی اوقات، همیشه»، کلی رایکارت برای «اولین گاو» و کلویی ژائو برای «سرزمین آوارگان»

بهترین فیلم بلند اول: «تو را با خودم می‌برم» «نسخه چهل ساله»،‌ «صدای فلز»، «میس جون‌تنت» و «نه روز»

بهترین بازیگر زن: نیکول بهاری (میس جون‌تنت)، وایولا دیویس (بلک باتم ما رِینی)، سیدنی فلانیگن (هرگز، به‌ندرت، گاهی اوقات، همیشه)، جولیا گارنر (دستیار)، فرانسیس مک‌دورماند (سرزمین آوارگان) کری مولیگان (زن جوان امیدوارکننده)

بهترین بازیگر مرد: ریز احمد (صدای فلز)، چادویک بوزمن (بلک‌باتم ما رِینی)، راب مورگان (گاو)، استیون یون (میناری)، آدرش گوراو (ببر سفید)

بهترین بازیگر زن مکمل: الکسیس چیکازی (میس جون‌تنت)، یری هان (میناری)، والری ماهافی (خروج فرانسوی)، تالیا رایدر (هرگز، به‌ندرت، گاهی اوقات، همیشه) و یو-جانگ یون (میناری)

بهترین بازیگر مرد مکمل: کولمن دومینگو (بلک باتم ما رِینی)، اوریون لی (اولین گاو)، پل ریسی (صدای فلز)، گلین ترمن (بلک باتم ما رِینی) و بندیکت ونگ (نه روز)

بهترین فیلمنامه: «آموزش بد»، «میناری»، «نصف آن»، «هرگز، به‌ندرت، گاهی اوقات، همیشه» و «زن جوان امیدوارکننده»

بهترین فیلمنامه اول: کیتی گرین (دستیار)، نوآ هاتن (لاپسیس)، چانینگ گادفری پیپلز (میس جون‌تیت)، اندی سیارا (پالم اسپرینگز) و جیمز سویینی (مستقیم بالا)

بهترین فیلمبرداری: جی کایتل (او فردا می‌میرد)، شبیر کرشنر (گاو نر)، مایکل لیتم (دستیار)، هلن لووار (هرگز، به‌ندرت، گاهی اوقات، همیشه)، جاشوا جیمز ریچاردز (سرزمین آوارگان)

بهترین تدوین: «تو را با خود می‌برم»، «مرد نامرئی»، «باقیمانده»، «هرگز، به‌ندرت، گاهی اوقات، همیشه»، «سرزمین آوارگان»

بهترین مستند: «گروهی»، «کمپ کریپ»، «دیک جانسن مرده»، «زمان»، «مامور نفوذی»

بهترین فیلم بین‌المللی: «باکورائو» (برزیل)، «مرید» (هند)، «شب شاهان» (ساحل عاج)، «آماده شدن برای بودن در کنار هم برای یک مدت نامعلوم» (مجارستان)، «کجا می‌روی، آیدا؟» (بوسنی و هرزگوین)

جایزه جان کاساویتس: «کشتن دو عاشق»، «اسطوره سیاه»، «لینگوا فرانکا»، «باقیمانده» «سن فرانسیس»

جایزه رابرت آلتمن: «یک شب در میامی» ساخته رجینا کینگ