قرارداد بین بازیگر و تهیه‌کننده یک کاغذ بی ارزش است

بازیگر سریال «مختارنامه» گفت: وقتی خانه سینما به عنوان صنف اصلی نمی تواند حق من بازیگر را بگیرد قطعا نیاز داریم که نهادهای دیگری به این قضیه ورود کنند، من به شدت امیدوارم که قوه قضاییه به قرارداد بازیگران ورود کند تا بتوانیم دیگر شاهد چنین بدعهدی هایی نباشیم.
چهارشنبه رضا رویگری در گفت‌وگو با میزان، پیرامون فعالیت‌های خود در عرصه بازیگری گفت: در حال حاضر در هیچ اثری بازی نمی‌کنم، آن زمان که شرایط عادی بود و تولیدات زیاد کسی به من پیشنهاد بازی نمی‌داد، حال که وضعیت کرونا پیش آمده و کارها کم شده چه انتظاری می‌توانم داشته باشم.
وی در همین راستا داد: من سالها تجربه بازی داشته‌ام، نباید انتظار داشت که گوشه‌ قاب دوربین بنشینم و هیچ تاثیری در اثر نداشته باشم، ترجیح می‌دهم خانه بمانم اما در هر کاری و با هر کارگردانی کار نکنم، از طرفی وضعیت بیماری کرونا خطرناک است و در این شرایط از خانه بیرون رفتن برای من کار درستی نیست.
بازیگر سریال «مختارنامه» درباره طلب خود از آثاری که در آنها به ایفای نقش پرداخته اضافه کرد: به اندازه موهای سرم از تهیه کنندگان طلب دارم و هیچکس هم پرداختی به من نداشته است، متاسفانه دستم به جایی نمی‌رسد و هیچ جایی هم وجود ندارد که بتوانم نسبت به عدم پرداخت دستمزدهایم شکایت کنم.
وی در همین رابطه اذعان کرد: شاید باورتان نشود بیش از ۳۰۰ میلیون تومان از پروژه‌های مختلف طلب دارم، اما چه کسی می‌خواهد این پولها را برای من بگیرد، چرا هیچ نهاد و هیچ صنفی از من به عنوان بازیگری که سالها در سینما، تئاتر و تلویزیون فعالیت کرده‌ام حمایت نمی کند.

بازیگر فیلم «اجاره نشین‌ها» با اشاره به بی فایده خواندن قراردادهای بازیگران ادامه داد: قراردادهای بازیگران تنها یک کاغذ بی ارزش است که هیچ تضمینی برای پرداخت آنها و یا عمل به تعهدات وجود ندارد، هرکسی می تواند در قراردادها زیر حرفش بزند، همانطور که خود من بارها با این مسائل روبرو شده ام و کسی هم حرفم را نشنیده است.

رویگری خاطرنشان کرد: وقتی خانه سینما به عنوان صنف اصلی نمی تواند حق من بازیگر را بگیرد قطعا نیاز داریم که نهادهای دیگری به این قضیه ورود کنند.