در سال‌های اخیر ساخت فیلم‌هایی برمبنای رویدادهای واقعی و نیز فیلم‌های خودزندگینامه‌ای افزایش یافته و به همان نسبت توجه اسکار و جوایزش هم به آنها بیشتر شده است.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، در ۷۲ سال نخست جوایز اسکار (۱۹۲۷ تا ۱۹۹۹)، روی هم رفته ۱۴ فیلم حقیقت‌محور برنده جایزه بهترین فیلم سال شدند که معادل ۱۹ درصد بود اما در قرن بیستم‌ویکم، فیلم‌های حقیقت‌پایه توانسته‌اند ۳۳ درصد از جوایز بهترین فیلم سال را از آن خود کنند.

سال گذشته سه برنده از چهار برنده بازیگری اسکار (رامی مالک، الیویا کولمن، ماهرشالا علی) نقش شخصیت‌های واقعی را ایفا کردند و ۶ فیلم از هشت رقیب بخش بهترین فیلم سال از جمله فیلم برنده «کتاب سبز» فیلم‌های واقعیت‌محور بودند.

به هر دلیلی، فیلم‌هایی که بر پایه وقایع حقیقی ساخته می‌شوند به طور مشخص دارند جایگاه خود را ارتقا می‌دهند و بیشتر هم جایزه دریافت می‌کنند. در عین حال بخش زیرمجموعه فیلم اتوبیوگرافی هم در حال رشد است. فیلم سال گذشته «رُما» در این دسته‌بندی جا می‌گیرد و شمار فیلم‌های این دسته‌بندی در سال جاری هم چند برابر افزایش یافته است.

در سال ۲۰۱۹ آنقدر فیلم حقیقت‌محور ساخته شده که این احتمال وجود دارد (البته شانسش خیلی بالا نیست) که تمام نامزدهای اسکار از فیلم‌های حقیقت‌محور باشند. این لیست شامل این فیلم‌ها می‌شود: «ارونات‌ها»، «روزی زیبا در محله»، «بامب‌شل»، «آب‌های تیره»، «دالمایت نام من است»، «فورد مقابل فراری»، «هریت»، «یک زندگی مخفی»، «ایرلندی»، «جودی»، «رحم عادلانه»، «خشکشویی»، «میانه راه»، «گزارش»، «ریچارد جوئل»، «راکت‌من»، «سیبرگ»، «پوست» و «دو پاپ».

فیلم‌های خودزندگینامه‌ای هم شامل «هانی بوی»، «وداع» و احتمالاً «داستان ازدواج» می‌شود. با وجود اینکه نوآ باومباخ همیشه گفته «داستان ازدواج» اتوبیوگرافیکی نیست، رسانه‌ها به شباهت‌های آن با زندگی این کارگردان اشاره کرده‌اند. عناصر اتوبیوگرافیکی در فیلم «درد و افتخار» پدرو آلمادوار هم دیده می‌شود و آنتونیو باندراس برای بازی در آن یکی از رقبای اسکار است.

در سیستم استودیویی قدیمی هالیوود، افرادی که هم نویسنده و هم کارگردان بودند به ندرت دیده می‌شدند و نمی‌توانستند فیلم خودزندگینامه‌ای بسازند، اما فیلمسازان خارج از آمریکا و دنیای مستقل از اینگمار برگمن و ژان-لوک گودار گرفته تا جان کاساوت، از عناصر شخصی در بسیاری از فیلم‌های خود استفاده می‌کردند.

از آن موقع تا به حال لیست چنین افرادی بسیار طولانی و متنوع‌تر شده و از جمله آن‌ها می‌توان به فرانسوا تروفو، سم فولر، جورج لوکاس، باب فوس، ترنس دیویز و گرتا گرویگ اشاره کرد.