تقریباً ۲۵ سال از زمانی می‌گذرد که سروکله دو بازیگر ناشناسی پیدا شد که در فیلم اسکاری «ویل هانتینگ خوب»/ Good Will Hunting بازی کردند و فیلم‌نامه‌اش را هم نوشتند. حالا مت دیمن می‌گوید که چند فیلم‌نامه جدید هست که با همکاری بن افلک می‌توانند بنویسند.

در اولین نمایش فیلم تازه مت دیمن با عنوان «استیل‌واتر»/ Stillwater به کارگردانی تام مک‌کارتی، او در واکنش به رونمایی از دیگر فیلم جدیدش «آخرین دوئل»/ The Last Duel اثر جدید ریدلی اسکات (که قرار است اولین نمایش جهانی‌اش در جشنواره ونیز ۲۰۲۱ باشد و تجربه فیلم‌نامه‌نویسی تازه او و بن افلک است) چنین گفت: «انتظارش را نداشتم چون ونیز فقش شش هفته پیش از اکران فیلم ما برپا خواهد شد. مدتی است که این فیلم آماده شده و عرضه‌اش به تاخیر می‌افتاد. بی‌صبرانه منتظرم ببینم نظر دیگران درباره فیلم چیست.»

دیمن می‌گوید فیلم‌نامه‌نویسی با بن افلک پس از گذشت این همه سال، آسان‌تر از آن چیزی بود که هر دو انتظارش را داشتند؛ موضوعی که احتمالاً نتیجه سپری‌شدن ۲۵ سال اخیر در هالیوود است و این‌که هر دو راهی طولانی را پس از دریافت اسکارشان برای فیلم‌نامه‌نویسی در سال ۱۹۹۸ پیموده‌اند: «ما فیلم‌نامه «آخرین دوئل» را خیلی سریع‌تر از «ویل هانتینگ خوب» نوشتیم فقط به این دلیل که فرایند همکاری‌مان بسیار کارآمدتر شده است؛ موضوعی که نشان می‌دهد ما در سی سال گذشته چیزهایی درباره ساختار روایی و این‌ها یاد گرفتیم. این بار ابتدا طرح اصلی را نوشتیم و مثل نویسنده‌های حرفه‌ای عمل کردیم نه بازیگرانی که می‌کوشند برای خودشان نقش بنویسند.»

«آخرین دوئل» درامی است در فرانسه قرون وسطی، با بازی‌های دیمن، افلک و آدام درایور، که نیکول هالوفسِنِر (نویسنده و کارگردان مطرح سینمای مستقل آمریکا) هم در نگارش فیلم‌نامه‌اش نقش داشته است. دیمن می‌گوید پس از این پروژه به‌راحتی می‌توانست به فیلم‌نامه‌های بعدی با افلک فکر کند: «آن‌چه باعث شد این همه سال دست از فیلم‌نامه‌نویسی بکشیم این بود که فکر می‌کردیم زمان خیلی زیادی می‌طلبد؛ اما فهمیدیم که با سرگرم‌کردن بچه‌ها و دیداری چهارساعته هم می‌شود فیلم‌نامه نوشت. آسان بود. شب‌ها که به خانه می‌آمدم، روی تخت دراز می‌کشیدم و درباره آن‌چه با هم نوشتیم نکته‌هایی را یادداشت می‌کردم و با خودم می‌گفتم: «خیلی خوب پیش رفت. امروز شش صفحه نوشتیم.» و پیش از آن که متوجه شویم به بیست و چهل و شصت صفحه رسیدیم.»

دیمن در «استیل‌واتر» نقش کارگر یک سکوی نفتی در اوکلاهما را بازی می‌کند که به فرانسه سفر می‌کند تا محکومیت اشتباه دخترش به قتل را اصلاح کند. او در این فیلم که بیش‌تر یک درام فرانسوی باطمانینه است تا یک تریلر تحقیقی آمریکایی، پروتاگونیستی است بی‌شباهت به ماشین کشتاری مثل جیسن بورن؛ و در واقع یک کارگر آمریکایی است که در شهر مارسی مهارتی برای انجام مأموریتش ندارد. دیمن در این رابطه می‌گوید: «من با دو نویسنده فرانسوی کار می‌کردم که نقطه نظر بسیار منحصربه‌فردی درباره آمریکا داشتند. ما شروع کردیم به اندیشیدن درباره ایده «حجیت اخلاقی آمریکا در جهان» و این‌که در فیلم‌ها اغلب مردی به ماموریت می‌رود تا همه چیز را درست کند؛ اما ما دیگر در چنین جهانی زندگی نمی‌کنیم. چنین ماموریتی گاه فقط داستان ناب است و کاملا ساختگی.»