امروز : دوشنبه, ۵ آذر , ۱۴۰۳ - 24 جماد أول 1446
تهیهکنندهها حاضرند اگر یکی از عوامل فیلم با کرونا فوت کرد، تا آخر عمر هزینههای خانوادهاش را بپردازند؟!
حجت قاسمزاده اصل*
اول:
یکی از پزهای حرفهای سینمای ایران این بوده که فلانی؛ پدر، مادر، خواهر یا برادرش را از دست داده اما سر کارش حاضر شده و کارش را تعطیل نکرده!
هیچ زمانی هم کسی نگفته که این کار نشانه «وجدانکاری» و «شعور» آن فرد نیست که بیشتر دلیل محکمی برای اثبات «بیوجدانی» بقیه همکاران آن پروژه بوده که حاضر نشدهاند به خاطر یک انسان داغدار یک روز کارشان را تعطیل کنند.
دوم:
بارها پیش آمده که مجبور شدیم نیمی از یک سکانس را هفته اول و ادامهاش را هفته آخر بگیریم، یک پلان یا یک سکانس را چندین هفته بعد از پایان فیلمبرداری تکرار کنیم، (هارد سوخته، فایل گم شده یا دچار آسیب غیرقابل جبران شده)
تکرار کردیم و هیچ بنیبشری نتوانسته بفهمد که فاصله گرفتن دو پلان متوالی فیلم، بیشتر از یکماه بوده… این یعنی حرفهای بودن و کاربلدی کارگردان.
اگر همین مقدار هم بلد نیستند و پروژهها را تعطیل نمیکنند بهتر است از این حرفه کنارهگیری کنند. ادامه یک فیلم بعد از وقفهای طولانی حتی، غیرممکن نیست و بارها در تاریخ سینما اتفاق افتاده است.
سوم:
اما واقعیت این است که تنها تصمیمگیر عدم تعطیلی پروژهها، تهیهکنندهها هستند. تهیهکنندههایی که یا سرمایه سرمایهگذار دستشان است یا از دولت بودجه گرفتهاند و در قبالش باید پاسخگو باشند. آیا این تهیهکنندهها حاضر هستند اگر کسی از عوامل فیلم کرونا گرفت و فوت کرد تا آخر عمر هزینههای زندگی خانوادهاش را به عهده بگیرند؟!
چهارم:
هیچ فیلمی ارزش جان و زندگی یک نفر را ندارد، ما فیلم میسازیم که از زندگی بگوییم، تهیهکنندههای محترم سینما (و تلویزیون) هر کدام از این آدمها، فرزند کسی هستند و پدر و مادر کسانی و عزیز خانوادهای، این به نوعی اقدام به تهدید جانی افراد است، متوقفاش کنید.
*نویسنده و کارگردان
تهیهکننده , عوامل فیلم , کرونا
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.