یک گور جمعی دیگر از کودکان در یک مدرسه مسکونی در استان بریتیش کلمبیا واقع در غرب کانادا کشف شده است.

گفته می شود که بیش از ۱۶۰ قبر بی نام و نشان و بدون مدرک در این مکان در جزیره پنلاکوت که قبلا جزیره کوپر نامیده می شد، پیدا شده است.

مدرسه صنعتی جزیره کوپر در این جزیره کوچک قرار داشت؛ یک مدرسه کاتولیک که از سال ۱۸۹۰ تا ۱۹۷۵ دایر بود. قبلا در این مدرسه وقایع هولناک دیگری به ثبت رسیده است.

جان براون رئیس قبیله پنلاکوت گفت: متوجه شدیم که بسیاری از برادران و خواهران ما از جوامع همسایه ساکن مدرسه صنعتی جزیره کاپور بودند و با اندوه فراوان دریافتیم که بسیاری از آنها به خانه بازنگشتند.

وی افزود: کنار آمدن با نسل کشی و تخلفات حقوق بشری، غیرممکن است. التیام یک فرآینده در جریان است، گاهی اوقات به خوبی پیش می رود و گاهی اوقات ما افراد بیشتری را از دست می دهیم، زیرا بار بیش از حد سنگین است.

وی تاکید کرد که در واکنش به این کشف تکان دهنده، قبیله پنلاکوت در هفته های پیشرو دو جلسه التیام بخشی را در این جزیره برگزار می کند.

یک بررسی انجام شده در مورد مدرسه صنعتی جزیره کاپور در سال ۱۸۹۶ نشان داد که ۱۰۷ نفر از ۲۶۴ دانش آموز سابق این مدرسه فوت کرده اند.

دو خواهر در حین فرار از مدرسه در سال های ۱۹۵۰ غرق شدند و دانش آموزی دیگر در سال ۱۹۶۶ خودکشی کرد.

چند دهه بعد، یک کارمند سابق مدرسه به نام «گلن دوتی» به چند فقره اتهام حمله و اتهامات جنسی مربوط به زمان حضورش در مدرسه جزیره کوپر محکوم شد.

در قرن های نوزدهم و بیستم، ۱۵۰ هزار کودک بومی در کانادا با زور از والدین خود جدا و به مدارس شبانه روزی فرستاده شدند. بسیاری از کودکان حاضر در این مدارس دچار سوءتغذیه شدند و مورد آزار و تجاوز قرار گرفتند. حداقل ۴ هزار نفر از این کودکان بر اثر بیماری، کمبود مراقبت، آزار و حوادث غیرمترقبه جان خود را از دست دادند.

۱۵۰ هزار کودکی که از سال ۱۸۸۳ تا ۱۹۹۶ برای “جذب” در جامعه سفیدپوست کانادا به این مدارس می رفتند، با بی توجهی و سوء استفاده روبرو می شدند و این در حالی است که زبان و فرهنگ بومی آن ها ممنوع شده بود.

دولت کانادا در سال ۲۰۰۸ ضمن عذرخواهی اعتراف کرد که سوء استفاده های جسمی و جنسی در این گونه مدارس گسترش داشته است.

کشف این گورهای بی نام و نشان، گروه های بومی و وکلای مدافع را بر آن داشته است، از پلیس بخواهند علیه دولت کانادا، کلیساها و مرتکبان انفرادی جرایم در نهادهای مختلف، اتهام های جنایی مطرح کنند. با این همه، کشف این حقایق هولناک برای کانادایی ها، مشوش کننده است.

چندی پیش “روزان کازیمیر” رئیس یکی از قبایل بومی کانادا تایید کرد که  ۲۱۵ جسد یافت شده در یک گور جمعی بدون علامت در مدرسه مسکونی مذهبی کاتولیک‌ها متعلق به کودکان بومی بوده است. این مدرسه مذهبی کاتولیک مخصوص کودکان بومی در شهر کاملوپس در استان بریتیش کلمبیا از سال ۱۸۰۰ تا ۱۹۶۹ دایر بود.

همچنین “کادموس دلورمه” یکی دیگر از سران بومیان نیز به تازگی از وجود ۷۵۱ جسد دیگر در محل مدرسه مسکونی مذهبی کلیسای ماریوئل در استان ساسکاچوان که بین سال‌های ۱۸۹۸ تا ۱۹۹۷ در دره کواپل دایر بود، اطلاع داد.

این مدارس شبانه روزی اجباری توسط دولت کانادا و مراجع دینی در قرن‌های ۱۹ و ۲۰ با هدف جذب جوانان بومی اداره می‌شد.  
در آن سال ها بیش از ۱۵۰ هزار کودک بومی از خانواده هایشان گرفته شده و به این مدارس فرستاده شدند.  
کودکان در این مدارس مجاز به صحبت کردن با زبان خود نبودند و حق نداشتند از فرهنگ بومی خود پیروی کنند. بسیاری از آن‌ها در این مدارس مورد بدرفتاری و آزار قرار گرفتند.  
بیشتر آن‌ها در معرض ضرب و شتم بوده و با الفاظ رکیک مورد سوءرفتار قرار می‌گرفتند.